In alle bescheidenheid kan ik wellicht wel zeggen dat ik de meest genomineerde hulpverlener ben van de Veluwe. In 2010 hebben mijn jongeren een vrijwilligersprijs de Louise de Brauwprijs gewonnen, als motivator van dit project was ik dan ook zeer trots.

Van straatjochie naar bevlogen senior social worker: ik heb ervaring dankzij de opleiding, maar ook van de straat. Bruggenbouwer tussen verschillende leefwerelden. Deze werelden liggen vaak ver van elkaar vandaan en zijn toch onlosmakelijk met elkaar verbonden.

“Probleemjongeren? Nee, het zijn jongeren met problemen”. (Esed Zolotic)

De bovenstaande quote is voor mij een vertrekpunt geweest om jongeren niet als een probleem te zien. Mijn leermeester Esed Zolotic, jongerenwerker bij Don Bosco in Apeldoorn heeft mij in een korte tijd veel geleerd. Ik ben hem hiervoor enorm dankbaar, ik zal ten alle tijden mijn kennis overdragen aan de mensen die daarvoor open staan. Pay it Forward.

Carrière

Door mij jaren in te zetten als vrijwilliger bij Don Bosco (wijk Zevenhuizen) en stichting JeJoCeMa in Apeldoorn ben ik in the picture gekomen bij het sociaal domein. Ik ben uiteindelijk in 2005 gevraagd om te solliciteren voor jongerenwerker bij Stichting Wisselwerk (nu Stimenz). Ik geloof dat dit niet zomaar is gebeurd, ik zie nog steeds dat het mijn roeping is om een verbindende factor te zijn. Als jongerenwerker heb ik veel mooie jaren gehad door zowel accommodatie gebonden en vindplaatsgericht te werken. Ik heb samen met de ketenpartners en de jongeren mooie projecten neergezet zoals: het oprichten van een muziekstudio in de wijk Orden, motivator zijn van een voetbalcourt, het organiseren van het Sprengenpark Festival en de Shake en het hiphop project Apeldoorns Fijnste.

Na mijn jongerenwerk tijdperk werd ik outreachend hulpverlener bij IrisZorg en Stimenz in 2010, hier begeleidde ik dak- en thuisloze jongeren en risicojongeren van 18 t/m 23 jaar. Als SJD’er (sociaal juridische dienstverlener) merkte dat ik een voorsprong had op de rest. Ik had immers sociale aspecten in de opleiding, maar ook de juridische kennis. Deze twee gecombineerd alsmede met mijn straat ervaring maakte mij een zeer goede hulpverlener, wat ook heeft geresulteerd in 3 nominaties van de Gelderse Jeugdzorg Award.

Na mijn functie bij het Outreachend Team, heb ik in 2016 de overstap gemaakt naar zorgaanbieder Cura XL. Een nieuwe speler in de regio. Hier heb ik verschillende functies gehad in een korte tijd: casemanager, coördinator en teamleider. Als teamleider ontstaat er toch een afstand naar het werkveld, het missen van contacten met jongeren heeft mij doen nadenken. Het was tijd om voor mezelf te starten waar ik zelf de regie in handen heb.

In 2011 had ik naast mijn verschillende functies een eenmanszaak opgericht, wat tot 2020 redelijk in de kinderschoenen stond. Er heeft een naamswijziging plaatsgevonden en in 2020 is The Streetz herboren en klaar om door te starten.

Waarom the Streetz?

Als oprichter vind ik het belangrijk om te vertellen waar ik vandaan kom. Zelf was ik ooit een straatjongen of ook wel hangjongere genoemd. Hierdoor heb ik zelf ervaren hoe anderen hiernaar keken en kreeg ik al snel een slecht imago. Ik kwam tijdens het hangen op straat er al snel achter dat ik een verbindende factor was. Was er een ruzie, ging ik bemiddelen. Was er geluidsoverlast, ging ik praten met de klagende(n). De straat is voor vele jongeren hun eigen ‘veilige’ omgeving. Dat was in mijn tijd ook zo en in het heden nog steeds, daar zal niet veel in veranderen. Op straat ontwikkel je ook ‘streetwise’, deze vorm van ontwikkelen wordt nog steeds onderschat. Je leert op allerlei aspecten.

Men noemde mij vaker een bruggenbouwer, een verbinder. Naast bruggen bouwen, verlaagde ik ook drempels voor jongeren. Ik was ook de persoon die ervoor zorgde dat de straten (figuurlijk) werden gelegd, zodat jongeren over het pad konden lopen om zijn of haar doel te bereiken.

Door te geloven in mijzelf en in mijn aanpak, is de term straathulpverlener geboren.